Զոհրան Մամդանին հենց նոր դարձավ Նյու Յորքի քաղաքապետ՝ հզոր կենտրոնական ուղերձով. Նրա հիմնական խոստումն է սառեցնել վարձով կայունացված բնակարանների վարձավճարները, մի քաղաքում, որտեղ ամսական 2000 դոլար վարձակալությունը (1800 եվրո) տարիներ շարունակ անցյալում էր, այսօր դրանք միջինը կազմում են մոտ 3000 դոլար, և որտեղ ապրելու բարձր արժեքը ազդում է նույնիսկ այն ընտանիքների վրա, որոնք արևմտյան գրեթե ցանկացած այլ հատվածում աչք կպցնեն:
Ավելի շատ բան կա նաև ընկալումների ոլորտում, որոնք նույնքան կարևոր են, եթե ոչ ավելին, քան իրականությունը քաղաքական կարծիքներ ձևավորելու համար: Մատչելի բնակարանների պակասը քաղաքներում ապրող եվրոպացիների հիմնական մտահոգությունն է. 51%-ը դա համարում է հրատապ և հրատապ խնդիր, համաձայն Եվրոբարոմետրի վերջին հետազոտության: Սա գրեթե 20 միավորով բարձր է նրանցից, ովքեր իրենց մտահոգությունների ցանկի առաջին տեղում են դնում զբաղվածությունը կամ նույնիսկ նրանց, ովքեր դժգոհում են հանրային ծառայությունների որակից: Հատկապես տուժել է բնակչության մեկ խումբ՝ երիտասարդները, հատկապես հարավային երկրներում, որտեղ աշխատավարձերն ավելի ցածր են:
Դատելով վերջին ընտրություններից, սակայն, կարծես թե ինչ-որ բան փոխվում է. Մամդանին հաղթել է Միացյալ Նահանգների ամենախիտ բնակեցված քաղաքում (և Արևմտյան աշխարհում երրորդն է Սան Պաուլոյից և Մեխիկոյից հետո) քաղաքապետի մրցավազքում՝ միանշանակ սոցիալական ուղերձով, որը կենտրոնացած է բնակարանների վրա և դրանից դուրս՝ անվճար հասարակական ավտոբուսներ բոլորի համար և անվճար մինչև հինգ տարեկան երեխաների խնամք:
Ծայրահեղ աջերը դա կապում են ներգաղթի հետ
Նիդեռլանդների դեպքը արժանի է հատուկ ուշադրության. 2023 թվականին Վիլդերսը հաղթեց արշավով, որն ուղղակիորեն կապում էր բնակարանների և միգրացիայի հետ, իսկ երկու տարի անց ընտրողները երես թեքեցին նրանից: «Մենք ականատեսն ենք քաղաքական վարելու նոր ձևի սկզբներին, բնակարանների մատչելիության և այլ իրավունքների իրականության նոր ճանաչմանը` որպես մարդու իրավունքների վրա հիմնված նոր քաղաքական վերակազմավորման կենտրոնական խնդիր», - կանխատեսում է ՄԱԿ-ի հատուկ զեկուցողը: Մի բան, որը, նա ասում է, «մենք տեսնում ենք նաև Նյու Յորքում»։
Ձեր բաժանորդագրությունն օգտագործվում է մեկ այլ սարքում
Եթե շարունակեք կարդալ այս սարքում, այն հնարավոր չի լինի կարդալ մյուս սարքում:
Ինչո՞ ւ եք սա տեսնում:
Ձեր բաժանորդագրությունն օգտագործվում է մեկ այլ սարքի վրա, և դուք միաժամանակ կարող եք մուտք գործել EL PAÍS միայն մեկ սարքից:
Դուք ունե՞ ք բիզնես բաժանորդագրություն: Գնացեք այստեղ՝ ավելի շատ հաշիվներ գրանցելու համար:
Եթե չգիտեք, թե ով է օգտագործում ձեր հաշիվը, խորհուրդ ենք տալիս փոխել ձեր գաղտնաբառը այստեղ:
Եթե որոշեք շարունակել համօգտագործել ձեր հաշիվը, այս հաղորդագրությունը կհայտնվի ձեր սարքում և ձեր հաշիվը անորոշ ժամանակ օգտագործող մյուս անձի սարքում՝ ազդելով ձեր ընթերցանության վրա: Թվային բաժանորդագրության պայմաններին կարող եք ծանոթանալ այստեղ։
Մեքսիկայի աղքատության ցիկլը. «Ես պետք է քրտնաջան աշխատեմ, որպեսզի ավելի լավ ապրեմ, քան իմ մայրը»
Zohran Mamdani has just become mayor of New York City with a powerful central message: facilitating access to affordable housing, a pipe dream these days. His main promise is to freeze the rent in in rent-stabilized apartments, in a city where $2,000-a-month leases (€1,800) have been a thing of the past for years—today they average around $3,000—and where the high cost of living affects even families with salaries that would be eye-watering in virtually any other part of the West.
There’s more, also in the realm of perceptions, which are just as important, if not more so, than reality in shaping political opinions. The shortage of affordable housing is the main concern for Europeans living in cities: 51% consider it an immediate and urgent problem, according to the latest Eurobarometer survey. This is almost 20 points higher than those who place employment at the top of their list of concerns, or even those who complain about the quality of public services. One population group is particularly affected: young people, especially in the southern countries, where wages are lower.
Judging by the latest elections, however, something seems to be changing. Mamdani has won the mayoral race in the most populous city in the United States (and the third most populous in the Western world after São Paulo and Mexico City) with an unequivocally social message, focusing on housing and beyond: free public buses for all and free childcare up to age five.
The far right links it to immigration
The case of the Netherlands deserves special attention: Wilders won in 2023 with a campaign that directly linked housing and migration, and two years later voters have turned their backs on him. “We are witnessing the beginnings of a new way of doing politics, a new recognition of the reality of housing affordability and other rights as a central issue for a new political reconfiguration based on human rights,” predicts the UN Special Rapporteur. Something that, he says, “we are also seeing in New York.”
Tu suscripción se está usando en otro dispositivo
Si continúas leyendo en este dispositivo, no se podrá leer en el otro.
¿Por qué estás viendo esto?
Tu suscripción se está usando en otro dispositivo y solo puedes acceder a EL PAÍS desde un dispositivo a la vez.
¿Tienes una suscripción de empresa? Accede aquí para contratar más cuentas.
En el caso de no saber quién está usando tu cuenta, te recomendamos cambiar tu contraseña aquí.
Si decides continuar compartiendo tu cuenta, este mensaje se mostrará en tu dispositivo y en el de la otra persona que está usando tu cuenta de forma indefinida, afectando a tu experiencia de lectura. Puedes consultar aquí los términos y condiciones de la suscripción digital.
Mexico’s cycle of poverty: ‘I have to work hard to live better than my mother did’
Մեկնաբանություններ